Voor Westerholt zaten in de ridderschap (paginanrs. uit Van Doorninck, Geslachtkundige aantekeningen):
44  [1610-1611], Willem van Doetinchem
227  20 mrt 1694, Arend Christoffel van Coeverden
293  15 mrt 1725, Christoffel Daniel van Coeverden
341  18 apr 1749, Arend Christiaan van Coeverden
346  17 mrt 1752, Christiaan Warner Jacob van Coeverden
355  24 mrt 1756, Johan Wolter van Coeverden

De nieuwe havezate van 1570 moet groot geweest zijn, want het werd in de belasting aangeslagen voor 10 haardplaatsen, waarvan de eigenaar zegde er maar 8 daadwerkelijk te kunnen gebruiken.

In 1838 werd de havezate ingrijpend verbouwd, maar de toren bleef gehandhaafd; waarschijnlijk door de zich daarin bevindende kapel op de begane grond. Deze kapel wordt overdekt door een ribloos gewelf met een sluitsteen, waarop de letters IHS staan. Deze letters zijn ontleend aan de middeleeuwse schrijfwijze van de naam Jezus in het Grieks. 

Het gewelf rust op 4 kraagstenen in de hoeken, voorstellend een mensengezicht met vleugels, een gevleugeld rund, een gevleugelde leeuw en een arend. Samen vormen zijn de vier-vorm (Griek: tetramorf) ontleend aan het visioen van Ezechiël (Ez. 1:5) en Openbaringen (4:2).

In de buitenkant van de toren zijn diverse schietopeningen in natuursteen aanwezig, die aan de binnenzijde zijn dichtgezet. Tevens zijn op de zuidmuur bouwsporen zichtbaar van de aansluiting met de afgebroken woonvleugel. De ringankers in het muurwerk, om de druk van de gewelven op te vangen, waren soms niet geheel op maat, zodat op de bovenverdieping de bakstenen zijn aangemetseld om de ankers op spanning te houden, waarna het onnodige steenwerk werd teruggekapt.

In de 19e eeuw is er een neo-gotisch huis gebouwd, met als enige herinnering aan vroeger tijden een laat middeleeuwse toren. In juni 1964 is het huis afgebroken. Alleen de toren is over.

De huidige eigenaar, mr. M. ten Hagen, heeft in 1994 de vervallen toren laten restaureren, onder supervisie van architectenbureau Kreek, waarbij de kap geheel werd vernieuwd naar voorbeeld van de oude kap, inclusief de beide windvanen, waarvan er één de geschiedenis van de havezate tot op heden had overleefd.